Το γραφικό τμήμα του γραφικού σχεδιασμού αποτελείται από οπτικά στοιχεία, τα οποία είναι οι βασικές μονάδες του σχεδιασμού. Μέσω της χρήσης της καλλιτεχνικής έκφρασης, επιλέγουμε αυτά τα οπτικά στοιχεία και τα διατάσσουμε σε μια επιφάνεια με σκοπό να μεταφέρουμε μια ιδέα.
Τα βασικά οπτικά στοιχεία που συνδυάζονται για να δημιουργήσουν τον γραφικό σχεδιασμό περιλαμβάνουν τα εξής: γραμμή, χρώμα, σχήμα, υφή, χώρος, μορφή και τυπογραφία.
Όποιο έργο και αν παράγετε, είτε πρόκειται για ένα περιοδικό, ένα αφίσα, έναν ιστότοπο ή μια διαφήμιση, αυτά τα οπτικά στοιχεία θα έχουν καθοριστικό ρόλο στον σχεδιασμό σας.
Τυπογραφία Η τυπογραφία είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα στοιχεία στον γραφικό σχεδιασμό και είναι ο πιο άμεσος τρόπος για να επικοινωνήσετε οπτικά, συνήθως τοποθετείται είτε ως επικεφαλίδες είτε σε παραγράφους.
Ένας μεμονωμένος χαρακτήρας σε ένα γραμματοσειρά είναι μια συνδυασμός γεωμετρικών και οργανικών σχημάτων που συνδυάζονται για να δημιουργήσουν ένα μεγαλύτερο σχήμα.
Τυπογραφία
Η τυπογραφία είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα στοιχεία στον γραφικό σχεδιασμό και αποτελεί τον πιο άμεσο τρόπο επικοινωνίας οπτικά, συνήθως τοποθετούμενη είτε ως επικεφαλίδες είτε σε παραγράφους.
Ένας μεμονωμένος χαρακτήρας σε μια γραμματοσειρά είναι ένας συνδυασμός γεωμετρικών και οργανικών σχημάτων που συνδυάζονται για να δημιουργήσουν ένα μεγαλύτερο σχήμα.
Αυτό το μοναδικό σχήμα γράμματος είναι ένα ξεχωριστό ον και ανήκει σε μια πλήρη γραμματοσειρά που αποτελείται από άλλα σχήματα γραμμάτων. Τα χαρακτηριστικά κάθε γραμματοσειράς μπορούν να αναλυθούν σε αυτό που στον σχεδιασμό αποκαλείται ανατομία της τυπογραφίας.
Είναι το είδος των σχημάτων που δίνονται στην ανατομία της τυπογραφίας σε κάθε γράμμα που δίνει στη γραμματοσειρά την χαρακτηριστική της εμφάνιση και αίσθηση.
Η τυπογραφία δεν είναι απλώς η επικοινωνία των λέξεων. Οι λέξεις είναι σημαντικές, αλλά εξίσου σημαντικό είναι το στυλ αυτών των λέξεων και ο τρόπος με τον οποίο τοποθετούνται στη σελίδα. Οι γραμματοσειρές μπορούν να ανήκουν σε μια οικογένεια διάφορων παχυντικών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να εκφράσουν διάφορους τόνους ή να δημιουργήσουν μια οπτική ιεραρχία στον σχεδιασμό.
Οι γραμματοσειρές είναι σαν φωνές με τόνους και διαλέκτους που έχουν τις δικές τους ξεχωριστές προφορές και χαρακτήρες, επομένως, οι γραμματοσειρές δεν επικοινωνούν μόνο κυριολεκτικά αλλά επικοινωνούν και οπτικά.
Η επιλογή της γραμματοσειράς που χρησιμοποιείται στο σχέδιο είναι ζωτικής σημασίας για να δώσετε την επιθυμητή εμφάνιση και αίσθηση, να δώσετε έναν τόνο και να προσθέσετε χαρακτήρα σε ένα έργο.
Οι γραμματοσειρές έχουν εξελιχθεί με την πάροδο του χρόνου, οι πρώτες γραμματοσειρές σχεδιάστηκαν για να είναι πρακτικές, κομμένες από ξύλινους ογκόλιθους ή χυτά μόλυβδο για εργασία σε πιεστήριο για μαζική παραγωγή. Άλλα έχουν προέλθει από διάφορα σχεδιαστικά κινήματα, αλλά το κοινό τους είναι ότι όλα έχουν δημιουργηθεί για να εκπληρώσουν έναν συγκεκριμένο σκοπό και να εκφράσουν μια συγκεκριμένη εμφάνιση και αίσθηση.
Σήμερα, υπάρχουν πολλές κατηγορίες γραμματοσειρών όπως serif, sans serif, slab serif, στρογγυλεμένες, script, blackletter, διακοσμητικές και αφηρημένες για να αναφέρουμε μερικές με ορισμένα χαρακτηριστικά κοινής χρήσης διαφόρων κατηγοριών.
Ο σχεδιασμός σε όλη την ιστορία έχει γιορτάσει το σχήμα και τη μορφή του τύπου και μας έχει δείξει ότι ο τύπος μπορεί να είναι τόσο λειτουργικός όσο και διακοσμητικός. Ο τρόπος που έχει διευθετηθεί ο τύπος και η σχέση που του δίνεται με άλλα στοιχεία στις συνθέσεις έχει επαναπροσδιορίσει τη χρήση του τύπου στο σχέδιο. Παρακάτω είναι μερικά παραδείγματα λειτουργικής και διακοσμητικής τυπογραφίας.
Το πρώτο σύνολο παραδειγμάτων παρουσιάζει λειτουργικές χρήσεις τύπου που χρησιμοποιούνται για την ενημέρωση και την παράδοση ενός σαφούς μηνύματος.
Το Παράδειγμα 1 είναι μια βασική χρήση του τύπου που δικαιολογείται και τοποθετείται απλώς σε μια σελίδα ως ένα μπλοκ που έχει μια παραδοσιακή αίσθηση με τη χρήση της γραμματοσειράς serif της.
Τα Παραδείγματα 2 και 3 παίρνουν την προηγούμενη τεχνική περαιτέρω προσθέτοντας περισσότερη δυναμική με πιο σύνθετες συνθέσεις. Τα παραδείγματα δείχνουν τον τύπο σε στήλες και ορισμένοι τύποι στοιχείων έχουν αυξηθεί και έχουν χρησιμοποιηθεί με κεφαλαία για να προσθέσουν αντίθεση. Στο παράδειγμα 3 έχουμε ένα μείγμα βαρών τύπων που εφαρμόζονται στην κεφαλίδα και στις υποκεφαλίδες για να δημιουργήσουμε αντίθεση και ιεραρχία. Ο αρνητικός χώρος έχει θεωρηθεί ότι δημιουργεί μια δομή και επιτρέπει σε ορισμένα στοιχεία τύπου να ξεχωρίζουν. Βλέπουμε επίσης ορισμένα στοιχεία γραμμής που έχουν χρησιμοποιηθεί για την ενίσχυση της οπτικής δομής και διάταξης με τις κεφαλίδες και τις υποκεφαλίδες.
Το Παράδειγμα 4 είναι απλό αλλά δυναμικό, όπου έχουμε μια καθαρή έντονη κεφαλίδα με δικαιολογημένο τύπο παρακάτω σε ένα μπλοκ σε μοναδική γωνία. Συνολικά αυτό δημιουργεί μια ωραία αντίθεση με την κατεύθυνση και την κίνηση στη σελίδα.
Το Παράδειγμα 5 είναι απλό και τολμηρό με μια διακοσμητική γραμματοσειρά που χρησιμοποιείται για αυτό που θα μπορούσε να είναι τίτλος ή κεφαλίδα ενός περιοδικού ή φυλλαδίου. Κάτω από αυτό, έχουμε ένα τολμηρό μήνυμα που καλύπτεται σε ένα χώρο σφραγισμένο με δύο γραμμές γραμμής στο επάνω και στο κάτω μέρος, δίνοντάς του μια τολμηρή, άκαμπτη, δυνατή και διεκδικητική αίσθηση.
Στο παράδειγμα 6 έχουμε μια γραμματοσειρά serif με χοντρές ράβδους και λεπτές εγκάρσιες ράβδους με υπερβολικά σερίφ. Αυτή η γραμματοσειρά είναι αρκετά αριστοκρατική και μπουτίκ. Εδώ έχουμε έναν μεγαλύτερο τύπο γραμμής στην κορυφή που ορίζει τα πλάτη στηλών του παρακάτω τύπου. Ο μικρότερος τύπος εκτελείται στοιχισμένος αριστερά σε κάθε λέξη του μεγαλύτερου τύπου. Σε αυτό το παράδειγμα, η αντίθεση δεν είναι μόνο σε μέγεθος αλλά και σε ευθυγράμμιση που δημιουργεί μια συνολική δυναμική διάταξη.
Παρόλο που υπάρχουν κάποιες δημιουργικές πτυχές σε αυτές τις συνθέσεις, δεν αρκεί να αποσπάσουμε την προσοχή από το συνολικό μήνυμα. Χρησιμεύουν μόνο για να συμπληρώσουν και να προσθέσουν πολυπλοκότητα στο μήνυμα.
Το δεύτερο σύνολο παραδειγμάτων παρουσιάζει πιο δημιουργικές χρήσεις του τύπου. Όλα αυτά χρησιμοποιούνται για ενημέρωση, αλλά προτεραιότητα δίνεται περισσότερο στη δημιουργική πτυχή της εμφάνισης και της αίσθησης.
Το Παράδειγμα 1 δείχνει πώς έχουν επιλεγεί προσεκτικά και διευθετηθεί τα γράμματα τυπωμένων γραμμών ώστε να μοιάζουν με πρόσωπο. Δεν εξετάζουμε μόνο τον τύπο αλλά και το σχήμα, τη μορφή και την υφή των μπλοκ εκτύπωσης.
Στο παράδειγμα 2 έχουμε τρισδιάστατο παραγόμενο τύπο. Σε αντίθεση με τα λειτουργικά παραδείγματα 2D, προσθέσαμε μορφή, σκιά, προοπτική και βάθος για να προσθέσουμε οπτικούς παράγοντες που προσθέτουν διάσταση.
Στο 3ο παράδειγμα, όλη η έμφαση εστιάζεται στη χειροτεχνία του τύπου όπου μας ενθαρρύνουμε να το δούμε ως ένα έργο τέχνης σχεδιασμού. Αυτό αφορά περισσότερο την ομορφιά των γεωμετρικών σχημάτων όπου σχηματίζεται το πλέγμα και τα χαρακτηριστικά του γράμματος. Εδώ το μήνυμα δεν είναι αυτό που λέει ο τύπος αλλά αυτό που λέει ο τύπος για τον εαυτό του.
Τα τελευταία 3 παραδείγματα ελέγχουν τα όρια της σειράς, της ευθυγράμμισης, της αναγνωσιμότητας και της αντίθεσης. Στο παράδειγμα 4, πολλές λέξεις εμφανίζονται σε εμάς χωρίς ιδιαίτερη σειρά. Λόγω της έλλειψης τάξης και εστίασης, οι τύποι αρχίζουν να συγχωνεύονται σε μια συνολική υφή και σχήμα στη σελίδα. Τα Παραδείγματα 5 και 6 το μεταφέρουν στο επόμενο επίπεδο όπου δεν έχουμε σχεδόν καθόλου αναγνωσιμότητα του μηνύματος σε σημείο που σταματάμε να αναζητούμε αναγνωσιμότητα αλλά βυθιζόμαστε στα υπνωτικά σχήματα. Αυτού του είδους οι συνθέσεις έχουν γίνει υφές εικόνας και τώρα τις νιώθουμε σε αντίθεση με την ανάγνωση. Από την πρακτική χρήση στη δημιουργική χρήση.
Στο σχεδιασμό, ο τύπος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να επικοινωνήσει κυριολεκτικά και να δελεάσει τις οπτικές αισθήσεις για να εμπλακεί συναισθηματικά.